Wie is toch die vrouw op de huishoudbeurs?
Gratis-graaier of trendbewuste consument?
Als we beursmanager Nicole Babay in een interview op AD.nl mogen geloven is de Huishoudbeurs echter zeker geen weggeef-walhalla, maar een vriendinnenfeest waar alles draait om shoppen, de laatste trends en het ouderwetse uitpak-gevoel. Toch proef ik ook in de vragen van journaliste Annemart enig cynisme.
Dit alles heeft mij aan het denken gezet over het ‘huishoudbeursvrouwtje’: wie is zij? Dit zegt Babay erover:”Bezoeksters van de Huishoudbeurs zijn gemiddeld 42 jaar oud, komen zowel uit de stad als van het platteland en 80 procent van de dames heeft een betaalde baan. Kortom: doorsnee Nederland.”
Dit is min of meer de samenvatting van Upcoming:Een huisvrouw met een kortpittig kapsel en een trolley, voor wie de enige geldige trend ‘gratis’ is.
Dit is mijn ervaring:Na een bezoek aan de Huishoudbeurs in het kader van insights, moet ik zeggen dat ik me meer kan vinden in de weergave van Upcoming. De pittige kapsels, kekke monturen en trolleys vlogen me om de oren. Zonder gratis producten de beurs weer uitlopen, was geen optie dus reed ik naar huis met een tas vol gratis hondenvoer.
De Huishoudbeurs vrouw als afspiegeling van de Nederlander
Moeten we misschien concluderen dat de doorsnee Nederlander een Huishoudbeurs vrouw is? Bestaat er überhaupt zoiets als een doorsnee Nederlander, en wat is ons beeld daarvan? Wellicht is er een discrepantie tussen de doorsnee Nederlander op papier en die in het ‘wild’. Of misschien is de doorsnee Nederlander gebaseerd op een man. Een interessante discussie als je het mij vraagt, niet voor niets is de Nederlandse identiteit een hot topic rond de verkiezingen.
Voor ons als communicatieprofessionals iets om over na te denken: wie hebben wij in ons hoofd als wij het over ‘de Nederlander’ hebben? Klopt ons beeld van de communicatiedoelgroepen van de merken waar we voor werken? En kunnen wij ons inleven in deze doelgroepen? Of vervallen wij vaker dan we denken in de menselijke neiging om vanuit onze persoonlijke bubbel te denken?
More articles like this
Hoe merken op kleine schaal de grootste fans kunnen bouwen
De band die voetbalclubs en hun supporters onderling hebben en onderhouden, is iets waar menig merk jaloers op zal zijn. Zij kunnen alleen maar dromen van fans zoals voetbalclubs die hebben. Maar waar grote, mondiale merken vaak denken dat ze daarvoor een miljoenenbudget nodig hebben, geloof ik dat je ook een voorsprong kunt creëren door op kleinere schaal aanwezig te zijn. Mits je als merk durft te kiezen.
‘Je bouwt geen community om het merk, maar om wat mensen met elkaar willen beleven’
Steeds meer merken dromen ervan: een trouwe community van fans die elkaar opzoeken, samen dingen doen en zich verbonden voelen met het merk. Maar werkt dat eigenlijk wel? En zo ja, voor wie dan? Jos kijkt er met een nuchtere maar scherpe blik naar. ‘Niet elk merk hoeft dit te doen. Maar als je het doet, moet je het goed doen.’
‘Waarom marketing (ook) mensenwerk blijft’
Afgelopen week sprak ik Wing Cheung. Die naam zegt je misschien niets, maar hij schreef een boek dat je als business-to-business marketeer even moet checken: Word B2B meesterverleider. Niet omdat hij nou de hele marketingwereld omverblaast met nieuwe theorieën, maar omdat hij iets doet wat we in deze AI-gekte bijna vergeten: hij gelooft in mensen.