Weg met de polder-PR: Wat Nutella kan leren van Trump

Eigenlijk wil ik helemaal niets over politiek of aanverwante zaken schrijven. Of over een van de meest wonderbaarlijke mensen ooit: Trump. All over the news en het is al erg genoeg dat ik de komende jaren dagelijks tegen zo’n figuur aan moet kijken in de media. Ik moet me misschien schamen, maar ik ben veel te weinig thuis in het politieke landschap en politieke kwesties om een goed onderbouwde mening te vormen.

En toch schrijf ik vandaag over Trump. Toen ik vanmorgen het nieuws bekeek las ik dat hij de minister van Justitie heeft ontslagen omdat zij twijfels heeft bij het inreisverbod. Dat doet maar. Het inreisverbod is al een aantal dagen key topic in het nieuws. Iedereen heeft een mening over Trump en weet wat hij roept. Toch knap. Qua zichtbaarheid is zijn mediaoffensief wel geslaagd te noemen. En dus duik ik in de lessen van de Trump PR-machine, wat kan ik hier als adviseur van leren? Of juist helemaal niet?

Presidentiële les 1: regeer de media
Hoe kan het dat iemand gewoon van de een op andere dag zoveel macht heeft om die bizarre besluiten daadwerkelijk uit te voeren? Hoe kan het dat dit bestaat in een democratie? Wat is de volgende stap: het stilleggen van de media? Of is dit als zo in de achterkamertjes? Het netwerk van Trump lijkt me invloedrijk genoeg om de impact van de media te bespelen met informatievrijheid, beperking en lucratieve deals. Series als House of Cards en Borgen zitten dichter bij de waarheid dan we misschien denken. Netwerken dus en regeren die media voordat ze jou regeren, lijkt het devies. Zorg dat je netwerk up-to-date is en dat je weet waar de ‘zwakke’ schakels zijn binnen de journalistiek en waar je critici zich bevinden.

Presidentiële les 2: weg met de crisiscommunicatie of imagomanagement
Ik geloof er helemaal niks van dat Trump de media ‘haat’. Hij weet bijzonder goed hoe hij aandacht van de media krijgt en hoe hij daardoor zijn boodschap de wereld in gooit. Imago lijkt niet belangrijk, alleen resultaat. Dat brengt me bij de aloude zin ‘there is no such PR as bad PR‘. Misschien moeten we dat maar eens wat vaker in ons achterhoofd houden in ons advies aan klanten. Crisiscommunicatie? Issuemanagement? Doe een Trumpje: olie op het vuur en de stem van je publiek compleet negeren. Een stuk zelfoverschatting, weg met te aardig zijn, take it or leave it. Het gevolg? Iedereen praat over het onderwerp en weet wie je bent en waar je voor staat. Kortom: een duidelijke key message die je zelf actief en een tikje brutaal wereldkundig maakt.

Presidentiële les 3: zeg waar het op staat
Wat zou er gebeuren als bijvoorbeeld Nutella op zijn Trumps wél zou reageren op de recente online discussie wat er werkelijk in het product zit? Geen commentaar geven is wel heel erg retro, een beetje te. Waarom niet gewoon zeggen: “Ja mensen, ons product bestaat voor meer dan de helft uit suiker. En dat is precies waarom het zo populair is, want ons biologisch systeem wil al suiker sinds we geboren worden. Dus geniet ervan en als je geen suiker wilt, dan neem je gewoon geen Nutella of een beetje minder.”

Zal ik het eens voorstellen bij een volgend project of issue? Bij een mediatraining? Weg met de polder-PR en voorzichtigheid, maar gewoon zeggen waar het op staat. Wellicht de moeite van proberen waard in een verzadigd medialandschap.