2. Ervaringsdeskundigen
Vaak zijn de mensen die aan het woord komen niet de mensen zijn waarover het echt gaat in een campagne. Dat zag je bijvoorbeeld misgaan bij de KNVB-campagne om de LHBTQ-gemeenschap te supporten. De aanvoerders van voetbalclubs vertelden dan dat je van iedereen moet houden (en zo is het natuurlijk ook), maar je voelt die woorden niet omdat die aanvoerders eigenlijk niets met het onderwerp hebben. Nu hebben die spelers zelf te maken met online haat en dan wordt het boeiend; ze vertellen namelijk echte verhalen.
3. Journalisten deden mee
Wij journalisten krijgen best vaak verzoeken of we aan dingetjes willen meedoen, maar we maken altijd vooraf de inschatting of het interessant is voor onze achterban. Als het te geforceerd is, teveel een echt PR-dingetje (en dat voelen journalisten aan) dan zien journalisten er niets in. Maar nu is het iets dat sportjournalisten herkennen als een relevant probleem want zij zien die bagger ook voorbij komen. En ja, dus doen ze graag mee.
4. Goede visuele trigger
Er zal wel een woord voor zijn in jullie vakgebied, maar ik vond die drie stippen achterop het shirt (in plaats van de namen) goed gevonden. Je moet het even weten, maar dan herken je het direct als de plek waar je moet zijn om een bericht te rapporteren. Als je dat dan 90 minuten voorbij ziet komen dan werkt dat goed.
5. Concrete actie
Okay, het is de vraag of mensen op grote schaal gaan rapporteren na deze actie, maar het zorgt wel voor…..bewustzijn. Als je nu zo’n zieke scheldpartij ziet van een anonieme loser op X dan denk je toch even aan die campagne. Naar die drie puntjes en rapporteren maar. Toevallig heb ik het zelf ook even gedaan toen er op X een hele trieste campagne voorbijkwam met een foto waarop de lieve Arjen Robben werd gearresteerd.
6. Creatieve video’s
Dat is het mooie natuurlijk aan deze campagne: dat de hoofdrolspelers helemaal zelf aan het woord komen. Daardoor vertellen ze echte verhalen.