The Storyteller – hoofdstuk 1: "Allow myself to introduce…myself" (Austin Powers)

Wanneer ik word voorgesteld, zowel privé als in werkgerelateerde situaties, verwijst men regelmatig naar mij als ‘de wandelende ‘: iemand die vrijwel elke film en serie van naam kent, leuke feitjes op kan lepelen over die ene acteur, en tijdens een verjaardag naar voren wordt geschoven voor tips over wat je absoluut wel of niet moet kijken.

En eerlijk is eerlijk, ik draag de naam met liefde. Al vanaf kleins af aan ben ik gefascineerd door verhalen en de manier waarop ze verteld worden, en heb er zelfs over mogen leren en filosoferen tijdens mijn studie Film- en Televisiewetenschappen. Daar lag mijn focus op de psychologie achter de verhalen in films en series. Vanuit het perspectief van de beschouwende partij: waarom kijken we zo graag naar andere – veelal fictieve, geïdealiseerde – werelden, wat voelen we daarbij en waarom? En wat zegt dat over ons? Ook deed ik onderzoek naar de producerende partij: welke gereedschappen worden door de makers gebruikt om de kijkers te blijven boeien, een emotie op te roepen en een boodschap over te brengen? En wat werkt en wat niet? Kortom: hoe vertel je nu eigenlijk een goed verhaal?

STORYTELLING
Mijn voortdurende onderzoek naar antwoord op die vraag richt zich al lang niet meer alleen op film- en televisieproducties. Elke dag zijn er voorbeelden te vinden in de vorm van infographics, advertenties, liedjes, presentaties, social media campagnes, tentoonstellingen, speeches, events, mailings en promotionele samenwerkingen. Allen bevatten zij elementen van ‘storytelling’, een overkoepelend begrip wat door Carmine Gallo in zijn boek ‘. Dus wat wil ik met mijn blog dan eigenlijk aan dit breed uitgemeten discours toevoegen? Mijn doel is om in elk keer een rode draad van storytelling te destilleren uit die gigantische poel van inspiratiebronnen. Dit kunnen 3 tv-spotjes zijn, of juist een presentatie, social media post en campagne die op klant- of productniveau niets met elkaar te maken lijken te hebben. Zolang er maar wel een gemeenschappelijk verhalende concept aan te wijzen is, dat goed toegepast kan worden bij onderdelen in ons plan van aanpak. Storytelling valt namelijk niet alleen toe te passen op grote visuele campagnes met bijbehorende budgetten, maar tevens in basic PR tools zoals onderzoeksresultaten, pitches en persberichten. De boodschap van deze tools  (en hoe het ontvangen wordt) valt en staat namelijk óók daarbij met het vertellen van het juiste verhaal.

De onderliggende focus van mijn blog zal gericht zijn op mijn aloude fascinatie: de psychologie achter verhalen. Wat kunnen wij van die concepten leren om de doelgroep van onze klanten te bereiken, te raken en te enthousiasmeren? Ik zal hierbij gebruik maken van theoretische en/of praktische kaders met quotes van bijvoorbeeld auteurs, regisseurs en campagnemakers. Want niets zo interessant als mensen en hun gedrag gebaseerd op hetgeen ze zien, horen en ervaren. Waarom sommige films veel bezoekers trekken, sommige tv-spotjes prijzen winnen, of social media posts viral gaan, zegt iets over ons als mens en onze maatschappij. Het is een communicatieve uiting over waar we als gemeenschap voor staan en waar we massaal op reageren.

Bekijk onderstaande tweet van president Obama naar aanleiding van de recentelijke gebeurtenissen in (Netflix) en (Ziggo/HBO) waren twee series waar ik de afgelopen tijd enorm van heb genoten. In de bioscopen draait nu een fantastische documentaire over straatkatten in Istanbul genaamd en een knetterhard ’80s actiespectakel met Charlize Theron genaamd . Je zal één of meer van deze titels in komende blogs vast nog wel een keer voorbij zien komen. Graag gedaan 😉

Mocht jij tips met mij willen delen op gebied van storytelling of leuke films/series: