PR-Klaagmuur: Bernice Breure van Telegraaf

1. Hoeveel persberichten krijg je per dag, en hoeveel belanden er in de prullenbak?Tientallen. Zeker de helft belandt in de prullenbak, ben ik bang, omdat het geen mediaberichten zijn, oud nieuws of op een andere manier oninteressant voor ons.

2. Hoe ziet het ideale persbericht eruit?Dat is persoonlijk, to the point en er blijkt voor beide partijen wat te halen. Dus aan mij of mijn collega’s gericht, duidelijk geschreven door iemand die ook onze specifieke pagina kent en liefst ook de weekeindebijlage waar ik eveneens veel voor schrijf.

3. Wanneer ga jij in op een persuitnodiging?We werken onder een behoorlijke tijdsdruk dus we gaan alleen als het duidelijk meerwaarde heeft om ergens fysiek aanwezig te zijn. Bijvoorbeeld voor de sfeer, als het een reportage kan opleveren. Zoals een setbezoek. Ook prefereer ik een face-to-face interview nog altijd boven een telefonisch gesprek. Zelfs in tien minuten kan dat vaak zoveel meer opleveren. Maar voor een feestelijke presentatie van een boek of ander product hebben we simpelweg geen tijd meer.

4. Wie of wat is jouw belangrijkste nieuwsbron?Tv-makers zelf, de omroepvoorlichters en ook de pr-bureau’s die zij soms inschakelen.

5. Welke (internationale) tijdschriften/kranten zijn een inspiratiebron voor je?Vanity Fair, Empire wat ‘Hollywood’ betreft. Voor ‘Hillywood’ kijk ik naar de leukste gidsen en tijdschriften. En natuurlijk ook met een schuin oog naar wat de andere Nederlandse kranten doen. Altijd interessant om te zien wat zij doen, of het nu geslaagd is in onze ogen en onze stijl of niet.

6. Hoe gaat de ‘traditionele journalistiek’ zich ontwikkelen de komende jaren?Web first is het devies en vervolgens gaan we het dan uitrollen en aankleden naar de krant. Daar lees je het verhaal dat nergens gratis online te verkrijgen is.

7. Hoe wordt er op de redactie over PR-bureaus gesproken?Wisselend, de verschillen tussen de bureaus en onze ervaringen daarmee zijn te uiteenlopend om ze over één kam te scheren.

8. Wat lijkt jou leuk aan het werken bij een PR-bureau?Het lijkt me fantastisch om je hard te maken voor een product waar je echt in gelooft en te zien dat je het op de juiste manier hebt gepromoot. En dat het precies zo wordt opgepikt als je had gehoopt. Andersom lijkt het me heel lastig om je zo in te zetten voor iets waar je als je heel eerlijk bent persoonlijk niet zo heel warm voor loopt, haha. Maar daarom zit ik ook aan de andere kant van de scheidslijn.

9. Wat is jouw grootste irritatie bij PR-bureaus en/of adviseurs?Dat ze je benaderen met een voorstel, bijvoorbeeld een interview met iemand, en dat je daar vervolgens zelf steeds achteraan moet om uiteindelijk te horen dat die persoon helemaal geen interviews doet. Arghhh, afgelopen maand al twee keer meegemaakt. Check eerst of je kunt waarmaken wat je aanbiedt. Ook wisselen de medewerkers van sommige PR-bureaus nogal snel zodat het lastig is een band met iemand op te bouwen.

10. Wat is jouw gouden tip voor de PR-adviseur?Kom met iets dat precies past in de doelgroep van de persoon die je benadert, neem je verlies als er niet wordt toegehapt en probeer het een volgende keer gewoon weer. Bel op een relatief rustig moment, bijvoorbeeld einde ochtend. Oh, en ook belangrijk: probeer bij een nee het niet vervolgens nog bij een directe collega te slijten. Via de achterdeur wekt ergernis!

Ben je het met de volgende stellingen eens of oneens?

11. Exclusiviteit heeft geen bestaansrecht meer.We vinden dat nog steeds heel belangrijk, hoor. Altijd leuk als wordt verwezen naar jouw krant als bron voor een nieuwtje. Fijn als er wat tijd tussen het verschijnen van de krant en het versturen van het bevestigende persbericht zit.

12. Het nabellen van een persbericht door een PR-bureau heeft geen zin.Oei, bijna nooit zou ik zeggen. Soms wekt het alleen irritatie op. Zo’n vraag of het persbericht wel is aangekomen. ‘Anders had je wel een foutmelding gehad’, verzuchten we weleens.

13. PR-bureaus verpesten de journalistiek.Nee hoor. We kunnen elkaar helpen. Mits intenties en afspraken helder zijn.

14. Een persbericht met een zwakke kop of taalfouten gaat linea recta de prullenbak in.Klopt, tenzij het een megascoop bevat.

15. Native advertising is slecht voor de ‘traditionele journalistiek’.De Telegraaf werkt met wel mediapartners, maar native advertising doen wij op deze redactie in elk geval niet.

Bernice wordt dus het liefst één op één benaderd met leuke, exclusieve content waar beide partijen blij van worden en waar afspraken duidelijk zijn. Haar no-nonsense advies is om niet constant aan de telefoon te hangen of een bericht ‘wel is aangekomen’, en ook niets aan te bieden wat je vervolgens niet waar kunt maken. Eerlijkheid lijkt dan toch het devies bij Bernice: ze geeft namelijk toe dat ze zelf niet makkelijk als PR-adviseur zou kunnen werken omdat ze haar onafhankelijkheid hoog in het vaandel heeft staan, en tevens best wel eens bij de concurrentie spiekt om te zien wat zij doen. En dat is tegelijkertijd ook goed advies: laat je inspireren door mooie initiatieven van anderen, concurrent of niet!  

Heb jij ook een mening over public relations die je niet onder stoelen of banken steekt? En wil je die met ons delen op de PR-Klaagmuur? Neem dan contact op via marcel@coopr.nl.