NPO's 'neem je zwemspullen mee': humor of beneden alle peil?
Voor wie het gemist heeft – of weggezapt – NPO lanceerde afgelopen zondag een nieuw ‘komisch’ spelprogramma. De twee presentatoren -Klaas van Eerden en Pepijn Gunneweg- nemen het samen met een bekende side-kick tegen elkaar op in naar eigen zeggen ‘absurde spellen’. Met aanvullende ingrediënten zoals een brassband, improvisatie en veel humor, klinkt het veelbelovend. Niet in de laatste plaats omdat je van de twee presentatoren best wat kwaliteit mag verwachten.
Lekker van start
De show gaat lekker opzwepend en vol humor van start – weliswaar met twee keer de aankondiging dat het ‘gênant’ gaat worden in de eerste 4 minuten. En helaas is dat wat er bij het publiek is blijven hangen en wat nu het overall online sentiment bepaalt. Het keerpunt komt na ongeveer 20 minuten, wanneer het spelonderdeel ‘Dik of zwanger’ start.
Een vrouw wordt het podium op geleid, waarbij de mannelijke deelnemers moeten raden of iemand zwanger is of dik. De mannen doen zelfs een huilende baby na om te kijken of haar borsten gaan lekken…Daarna volgt het onderdeel ‘Echt of nep’. Dezelfde vorm, maar nu de vraag over borsten. Met de vraag vanuit de presentatoren: mogen we even voelen? WTF.
NPO onwaardig
De commentaren op social media draaien 180 graden. Waar het nog start met ‘vet’ en ‘ik lach hardop’ gaat het over in ‘gênante televisie’, ‘slecht, walgelijk, amateuristisch en beneden alle peil’ en ‘NPO onwaardig’. Vooral vrouwen vinden het bodyshaming en vrouwonvriendelijk. Hoe kan de publieke omroep dit soort amusement brengen?
KRO NCRV reageert op de ophef met het volgende statement: “De reacties betreffen een scène uit het onderdeel ‘dik of zwanger?’ van het satirisch spelprogramma. In deze ronde komen talloze uiterlijke vooroordelen voorbij, zoals is hij een Nederlander of een Duitser? Of is hij een crimineel of zakenman? Door het in een satirische setting te plaatsen is het een manier om allerlei vooroordelen weg te lachen.”
Top of flop?
Ik vind de reactie van de NPO wat te gemakkelijk. Het komt over alsof ze de vrouwelijke vleeskeuring hebben uitgebreid met wat mannen om er mee weg te komen. Zeker niet om te laten zien hoe erg je de mist in kan gaan door mensen op hun uiterlijk te beoordelen. Maar dat is misschien omdat ik een vrouw ben. Wat vind jij van het programma? Gaat het te ver of is het humoristische televisie?
More articles like this
‘Mensen hebben wel wat beters te doen dan zich druk maken om jouw merk’
Sinds de uitgave van How Brands Grow ontbreekt Byron Sharp in geen enkele pitch meer. Terwijl merken zichzelf graag zien als lovebrands met een diepe connectie met hun doelgroep, draait het volgens Sharp allemaal om iets anders: mentale én fysieke beschikbaarheid.
‘Als je merk sterk staat, kun je een tegenslag opvangen’
Het is voor veel marketeers verleidelijk om te focussen op directe resultaten, maar het belang van de lange termijn moeten we niet onderschatten. Jos pleit dan ook voor het bouwen aan merken: ‘Het grote voordeel is dat je niet zo afhankelijk bent van de grillen van de markt.’
Verhaal: Laura Ries over haar vader Al Ries, de uitvinder van positioneren
De uitvinders van het positioneren van merken zijn reclamegoeroes Al Ries en Jack Trout, die in 1981 het boek ‘Positioning: The Battle for Your Mind’ schreven. Maar hoe zag de wereld achter deze marketingklassieker eruit? Dat hoor je het beste van iemand die het van dichtbij meemaakte: Laura Ries, dochter van Al Ries, marketingstrateeg, spreker en schrijver. In een openhartig interview op YouTube vertelt zij over haar vader en over hoe het was om op te groeien in het huis waar positioneren werd uitgevonden.