‘We moeten als Coopr echt een uitspraak doen over het hoe en waarom van onze klantkeuzes’. Ik hoor het collega’s best wel eens zeggen. Als dat gebeurt dan merk ik aarzeling bij mezelf en ook bij Jody. Heeft het wel zin om nu zwart-wit te zeggen, we werken niet voor deze industrie, niet voor die en niet voor zus? Tuurlijk. Wapens, tabak en politiek. Daar hebben we niet zo’n zin in. En cryptohandel vind ik persoonlijk zwendel. Maar misschien vijf andere collega’s niet. Online gokken, sterke drank, frisdrank, chips, vliegtuigmaatschappijen, techbedrijven, autofabrikanten, olieproducenten. Je kunt er allemaal iets van vinden en er een mening over hebben.
Onze positie: bedrijven die goede wil tonen en hulp kunnen gebruiken
Dan terug naar wat onze positie wat mij betreft moet zijn. Wij willen graag werken voor organisaties die zich afvragen hoe ze moeten omgaan met de vraagstukken van deze tijd en bereid zijn daar iets aan te doen. Vragen die tien jaar geleden gesteld werden door een select clubje activisten zijn nu vraagstukken voor iedereen. Maar wel in een realiteit van een historie van misschien wel honderd jaar. Met klanten, medewerkers en aandeelhouders die er allemaal een net iets andere mening op nahouden en een belang hebben dat je niet zomaar opzij kunt schuiven. En met een publiek dat geen geduld heeft om de nuance op te zoeken. Maar ook de bedrijven die wel degelijk vooruitgang willen boeken, op de lange termijn de gewenste input kunnen maken, maar zich bevinden in een complexe realiteit. Dat vind ik persoonlijk de meest spannende opdrachtgevers, met name in de commerciële sectoren, dat is waar onze kracht ligt. Ook de communicatiediscipline zal mee moeten transformeren met de ontwikkelingen in zulke bedrijven.Eerlijk zijn over dilemma’s, de juiste toon vinden, wederzijds begrip opzoeken en toch zelfvertrouwen uitstralen door een proactieve communicatieve aanpak. Ja, dat is het werk dat ik zie zitten.