Het kapen van een twitteraccount is niet altijd een grapje
Guttegut, wat is men toch weer schijtlollig in het social medialandschap. Lekker twitteraccountjes hacken. Het gebeurde eerst Burger King en nu is ook Jeep nog de lul. Het leukste verhaal van de voorbije weken is het twitteraccount van HMV. Freaking awesome, niet? Het leuke daar was dat HMV 60 man op straat gooide maar vergeten was wie de social media accounts beheerden. Juist ja, dat was een van die 60! Dat ging even mis.
Van grove reorganisatie tot faillissement
HMV zat in zwaar weer en moest 60 mensen ontslaan. Men riep de menigte bijeen en vertelde tijdens een meeting dat er 60 mensen uit moesten. Een van die mensen was een stagiair die dus de social media inloggegevens had. Tsja. En dat was niet zo handig. Zie hieronder het verloop van het verhaal. Lachwekkend en ernstig tegelijkertijd.
hier was alles nog vrolijk…
en hier begon de ellende
…oeps
En toen vond “iedereen” HMV natuurlijk een klotebedrijf. Het twitteraccount kwam weer in handen van HMV en toen ging het mis:
Bedrijfscultuur en betrokkenheid
Natuurlijk kun je stellen dat je account niet zomaar bij stagiairs moet achterlaten. Dat klopt ook. Maar ik vraag me wat anders af. Waarom gebeurt dit? Natuurlijk. Mensen zijn boos, verdrietig en verslagen als ze ontslagen worden. Ik heb van dichtbij wat ontslaggolven gezien. Ook daar was de boodschap niet leuk en kwam ie voor sommige mensen als donderslag bij heldere hemel. Maar dat er mensen “uit moesten” was nooit de verrassing. Daardoor zag ik mensen in het openbaar ook geen vuil spuwen.
Als ik terugdenk aan die momenten geloof ik nergens dat het toen hetzelfde zou zijn gelopen als bij HMV. Een grote ontslaggolf kan volgens mij ook nooit onverwacht komen. Een beetje modern management informeert mensen over hoe de zaken ervoor staan binnen een bedrijf. Als het gedurende een aantal maanden niet goed gaat met de bedrijfsresultaten dan zul je eerst met elkaar bespreken hoe die resultaten beter kunnen. Een ontslag is zelden de eerste optie. Dat gebeurt zelfs in het voetbal niet meer altijd. Nu kreeg HMV de laatste trap na door de mensen die het net moest ontslaan. 15 januari werd HMV failliet verklaard. Ik zou best eens willen weten hoe dat nu precies gegaan is. Van de buitenkant kunnen we slechts gissen. Iets zegt me dat de redenen waarom het bedrijf 60 man moest ontslaan bepalender zijn geweest voor dit social media drama dan de inloggegevens die in verkeerde handen vielen.
More articles like this
Hoe merken op kleine schaal de grootste fans kunnen bouwen
De band die voetbalclubs en hun supporters onderling hebben en onderhouden, is iets waar menig merk jaloers op zal zijn. Zij kunnen alleen maar dromen van fans zoals voetbalclubs die hebben. Maar waar grote, mondiale merken vaak denken dat ze daarvoor een miljoenenbudget nodig hebben, geloof ik dat je ook een voorsprong kunt creëren door op kleinere schaal aanwezig te zijn. Mits je als merk durft te kiezen.
‘Je bouwt geen community om het merk, maar om wat mensen met elkaar willen beleven’
Steeds meer merken dromen ervan: een trouwe community van fans die elkaar opzoeken, samen dingen doen en zich verbonden voelen met het merk. Maar werkt dat eigenlijk wel? En zo ja, voor wie dan? Jos kijkt er met een nuchtere maar scherpe blik naar. ‘Niet elk merk hoeft dit te doen. Maar als je het doet, moet je het goed doen.’
‘Waarom marketing (ook) mensenwerk blijft’
Afgelopen week sprak ik Wing Cheung. Die naam zegt je misschien niets, maar hij schreef een boek dat je als business-to-business marketeer even moet checken: Word B2B meesterverleider. Niet omdat hij nou de hele marketingwereld omverblaast met nieuwe theorieën, maar omdat hij iets doet wat we in deze AI-gekte bijna vergeten: hij gelooft in mensen.