Het is de schuld van Twitter!
Bij de DSB Bank hadden de media het weer eens gedaan. Niet alleen het FD en de Volkskrant maar ook Twitter was weer het haasje. Door Twitter werden alle geheime besprekingen verstoord en was de deal afgeketst. Ik plaats het maar onder de noemer afbraakvoetbal. Dan de kwestie Gregory van der Wiel. Het Nederlands voetbalelftal moest een uur of 46 vliegen om op een zaterdag 90 minuten op een vriendschappelijke wijze achter een bal aan te hollen. Van der Wiel had zich afgemeld vanwege een lichte hersenschudding bij bondscoach Bert van Marwijk. De dinsdag erop ging hij naar een concert, ging op de foto met een rapper en plaatste deze foto op Twitter. Die lekte vervolgens uit naar de traditionele media en de rel was geboren!
Twitter de schuld geven van dit soort gebeurtenissen is natuurlijk veel te makkelijk. Twitter is zonder mensen compleet zielloos. Het gaat om je eigen gedrag. In het geval van de DSB bank ligt de bron van de ellende natuurlijk niet bij Twitter maar allereerst bij het falen van de DSB Bank zelf, en vervolgens bij mensen die nieuws hebben laten uitlekken. Wat naar mijn mening gewoon een zuiver journalistieke taak is.
In het geval van Gregory van der Wiel was ik gisteravond stomverbaasd toen ik zat te kijken naar Voetbal International. Presentator Wilfred Genee vroeg hem of hij al met Bert van Marwijk gebeld had. Erg veel haast had hij toen niet. Als je een beetje verantwoordelijkheidsbesef hebt, dan is het eerste wat je na zo’n (onschuldige) naieve actie doet: de bondscoach bellen. Maarnee, van der Wiel vond het belangrijker om zijn twitteraccount te sluiten. Hij was er helemaal klaar mee! Een spiegel was een betere oplossing geweest.
More articles like this
Hoe merken op kleine schaal de grootste fans kunnen bouwen
De band die voetbalclubs en hun supporters onderling hebben en onderhouden, is iets waar menig merk jaloers op zal zijn. Zij kunnen alleen maar dromen van fans zoals voetbalclubs die hebben. Maar waar grote, mondiale merken vaak denken dat ze daarvoor een miljoenenbudget nodig hebben, geloof ik dat je ook een voorsprong kunt creëren door op kleinere schaal aanwezig te zijn. Mits je als merk durft te kiezen.
‘Je bouwt geen community om het merk, maar om wat mensen met elkaar willen beleven’
Steeds meer merken dromen ervan: een trouwe community van fans die elkaar opzoeken, samen dingen doen en zich verbonden voelen met het merk. Maar werkt dat eigenlijk wel? En zo ja, voor wie dan? Jos kijkt er met een nuchtere maar scherpe blik naar. ‘Niet elk merk hoeft dit te doen. Maar als je het doet, moet je het goed doen.’
‘Waarom marketing (ook) mensenwerk blijft’
Afgelopen week sprak ik Wing Cheung. Die naam zegt je misschien niets, maar hij schreef een boek dat je als business-to-business marketeer even moet checken: Word B2B meesterverleider. Niet omdat hij nou de hele marketingwereld omverblaast met nieuwe theorieën, maar omdat hij iets doet wat we in deze AI-gekte bijna vergeten: hij gelooft in mensen.