Heb jij al een social media testament?

Het feit dat we, op welke leeftijd dan ook, over de dood moeten denken zorgt in veel gevallen voor emotionele reacties. De gemoederen liepen onlangs bijvoorbeeld weer hoog op tijdens de donor-registratie-kwestie, en ook zorgen voor een testament is niet de standaard: 55% van de 55-plussers heeft er geen. We denken dus niet graag na over het moment dat we er niet meer zijn, wat logisch is. Maar we weten allemaal dat het onze nabestaanden behoorlijk wat kopzorgen scheelt wanneer zaken geregeld zijn. In eerste instantie denken we dan aan bezittingen. Zaken die van belang zijn voor de toekomst van je naasten. Maar tegenwoordig worden een heleboel van die zaken digitaal en online geregeld, en heb je bezittingen die als dusdanig ‘tastbaar’ zijn. Hoe zit het daarmee?

Stof tot nadenken
Het was een artikel in het AD deze week dat mij aan het denken zette. In de 15 jaar dat ik actief ben op het internet heb ik ondertussen nogal wat aan accounts verzameld: Twitter, Pinterest, Paypal en talloze inschrijvingen op platforms die ik zelf niet eens meer voor de geest kan halen. Hoe confronterend kan het zijn als ik daar nog ‘voortbesta’ voor mijn nabestaanden? Of betaalde accounts zoals Spotify, wie gaat die opzeggen? En daarnaast is muziek waar je voor betaald hebt, denk aan Itunes, ook een soort ‘bezit’. Aan wie laat je je bibliotheek na?

Keuzes
Er bestaan wel al verschillende mogelijkheden om je overlijden kenbaar te maken op social. Op Facebook en Instagram kan je pagina bijvoorbeeld omgezet worden in een herdenkingspagina. Maar bij LinkedIn en Twitter heb je deze optie niet, en zul je dus een keuze moeten maken of je deze wil laten voorbestaan, en zo ja, op wat voor manier. Lucienne van der Geld, uit het artikel van AD heeft hier al goed over nagedacht: die heeft haar partner tot socialmedia-executeur benoemd en zelfs al een boodschap klaarstaan die hij op alle kanalen moet publiceren wanneer zij komt te overlijden.

Social Media Testament
Nuvema is ook al een stap verder en ontwikkelde het Social Media Testament. Hierin kan je aangeven wat er met je online profielen moet gebeuren na het overlijden. Ook Lucienne tipt om er eens voor te gaan zitten: waar ben je actief en hoe wil je ‘straks’ voortbestaan? Ga je iemand je wachtwoord geven?

Ruimte voor discussie?
Wat mij betreft kan het geen kwaad om hier eens over na te denken. ‘Je weet het immers nooit’. Maar aan de andere kant: de online wereld is zo veranderlijk, wat je nu vastlegt, is over een jaar al niet meer ‘recent’ genoeg. Misschien moet de verantwoordelijkheid hiervoor bij de kanalen zelf liggen en moeten zij een knoop doorhakken over het voortbestaan van jouw online identiteit. Zij zitten over een aantal jaar wellicht ook met een probleem: een overdaad aan profielen die nooit meer gebruikt zullen worden. Of is dat weer voer voor een nieuwe discussie a la donorregistratie?