Facebook Reactions: wat kunnen we ermee?
Angry aka ‘boos’
Volgens Facebook was er behoefte aan meer dan een ‘like-button’ en komen ze met deze opties die behoefte tegemoet. Eerder was er sprake van een dislike-button, maar deze leek te negatief. Ik vraag me af waarom de helft van deze nieuwe opties dan een lichtelijk negatieve lading heeft. Persoonlijk komt het op mij over alsof we het massaal nodig vinden om ons verdriet of ongenoegen te uiten. Gooien we niet al te veel frustraties klakkeloos over de schutting via dit platform?
Sad aka ‘verdrietig’
Daarnaast ben ik benieuwd wat deze opties betekenen voor bedrijven en merken die nog steeds in de dagelijkse strijd om likes verwikkeld zijn. Worden de doelstellingen nu aangepast naar ‘op Facebook moeten we overwegend grappig en geweldig overkomen, met een lichte focus op leuk’? En wat als een post die grappig bedoeld is ineens de mensen verdrietig maakt? Ik zie hier een flinke uitdaging voor social marketeers. Keerzijde hiervan (en een voordeel) is dat het nu inzichtelijker is wat een post precies teweeg heeft gebracht. Het is nu beter meetbaar wat een bepaalde post gedaan heeft voor je volgers (en marketeers houden van meetbaarheid, aldus Madawa;)).
Wow aka ‘verbluft’
En terwijl ik aan het typen ben, raak ik nieuwsgierig naar de output van onze klanten. Een korte rondgang leert mij dat hun posts overwegend positief (leuk, geweldig én grappig) gevonden worden. Verbluft zie ik nog niet heel veel voorbij komen, misschien dat daar nog een kans ligt? Gelukkig zijn we op de Coopr Facebook tot nog toe ook gespaard, de laatste post levert ons likes en 1 ‘geweldig’ op.
Leuk, grappig en geweldig
Facebook zou Facebook niet zijn als er geen gedegen onderzoek aan deze ontwikkeling vooraf gegaan was. Misschien ben ik wat sceptisch, maar een ‘geweldig’ zou ik aan de nieuwe emoties nog niet toeschrijven. Ik hoop dat het gebruikers niet aanmoedigt om online nog meer sores en ongenoegen te uiten. Of dat we nog meer frustratie oproepen door dingen grappig te vinden terwijl een ‘verdrietig’ gepast is. Ik blijf nog even op neutraal gebied en ‘vind het leuk’.
More articles like this
‘Mensen hebben wel wat beters te doen dan zich druk maken om jouw merk’
Sinds de uitgave van How Brands Grow ontbreekt Byron Sharp in geen enkele pitch meer. Terwijl merken zichzelf graag zien als lovebrands met een diepe connectie met hun doelgroep, draait het volgens Sharp allemaal om iets anders: mentale én fysieke beschikbaarheid.
‘Als je merk sterk staat, kun je een tegenslag opvangen’
Het is voor veel marketeers verleidelijk om te focussen op directe resultaten, maar het belang van de lange termijn moeten we niet onderschatten. Jos pleit dan ook voor het bouwen aan merken: ‘Het grote voordeel is dat je niet zo afhankelijk bent van de grillen van de markt.’
Verhaal: Laura Ries over haar vader Al Ries, de uitvinder van positioneren
De uitvinders van het positioneren van merken zijn reclamegoeroes Al Ries en Jack Trout, die in 1981 het boek ‘Positioning: The Battle for Your Mind’ schreven. Maar hoe zag de wereld achter deze marketingklassieker eruit? Dat hoor je het beste van iemand die het van dichtbij meemaakte: Laura Ries, dochter van Al Ries, marketingstrateeg, spreker en schrijver. In een openhartig interview op YouTube vertelt zij over haar vader en over hoe het was om op te groeien in het huis waar positioneren werd uitgevonden.