Engeland heeft de klok horen luiden.. #brexit
Te grote beslissing
Dat een dergelijk grote beslissing om uit de EU te stappen wordt overgelaten aan het volk is al een beetje gek. Ik ben heel erg van de inzet van mensen op hun talenten. Dit soort inschattingen geef ik graag af aan de mensen die daar het meeste verstand van hebben. Mijn mening geven? Dat altijd. Neem het mee ter overweging, maar noem het vooral bullshit als je daarvoor de juiste argumenten aan kan dragen.
Emotionele stemming over immigratiebeleid
Dat de gevolgen van de Brexit niet in te schatten zijn geweest voor de ‘normale’ consument, blijkt maar weer. Een column van Bernard Hammelburg op BNR vanmorgen vatte het mooi samen:
“…Wat is het, principe of koppigheid? …De Britten zijn in de val getrapt die hysterische blaaskaken als Boris Johnson en Nigel Farage hebben gezet. Daar hebben ze nu spijt van, zoals blijkt uit de miljoenen handtekeningen die in een paar dagen tijd zijn verzameld…”
Het lijkt erop dat veel Britten wel hebben gestemd, maar niet goed wisten waarvoor. Het was vooral een emotionele stemming van het volk, gebaseerd op onvrede met het immigratiebeleid van het land. Maar om pas, nadat de stembureaus zijn gesloten, de stemmen zijn geteld en de uitslag definitief is, jezelf de vraag te stellen “What is Brexit?”, “What is the EU?” of “What will happen if Britain leaves the EU?” is ronduit dom. Je gelooft bijna dat dit de doorsnee stemmer is geweest:
De klok horen luiden..
En dat ook media wel eens de klok horen luiden zonder dat ze weten waar de klepel hangt, blijkt uit een item van Fox News dat het nieuws bracht dat Engeland uit de Verenigde Naties was gestapt.. Natuurlijk, als nieuwszender wil je de eerste zijn, maar blijf grondig. Maar goed, dit was vast een ‘slip of the tongue’.
Omkeerbaar?
Bernard Hammelburg haalt een interessant gegeven aan. Namelijk artikel 50 van het Europees verdrag. “Dit artikel regelt de uittreding van een lidstaat. En blijkbaar staat daar in de kleine lettertjes dat er daarvoor een akkoord moet worden gesloten dat het Europese Parlement en de Europese Raad met een gekwalificeerde meerderheid goedkeurt. Als minstens dertien regeringsleiders tegenstemmen, is er geen akkoord”. Ik ben benieuwd wat er nog gaat gebeuren.
More articles like this
‘Mensen hebben wel wat beters te doen dan zich druk maken om jouw merk’
Sinds de uitgave van How Brands Grow ontbreekt Byron Sharp in geen enkele pitch meer. Terwijl merken zichzelf graag zien als lovebrands met een diepe connectie met hun doelgroep, draait het volgens Sharp allemaal om iets anders: mentale én fysieke beschikbaarheid.
‘Als je merk sterk staat, kun je een tegenslag opvangen’
Het is voor veel marketeers verleidelijk om te focussen op directe resultaten, maar het belang van de lange termijn moeten we niet onderschatten. Jos pleit dan ook voor het bouwen aan merken: ‘Het grote voordeel is dat je niet zo afhankelijk bent van de grillen van de markt.’
Verhaal: Laura Ries over haar vader Al Ries, de uitvinder van positioneren
De uitvinders van het positioneren van merken zijn reclamegoeroes Al Ries en Jack Trout, die in 1981 het boek ‘Positioning: The Battle for Your Mind’ schreven. Maar hoe zag de wereld achter deze marketingklassieker eruit? Dat hoor je het beste van iemand die het van dichtbij meemaakte: Laura Ries, dochter van Al Ries, marketingstrateeg, spreker en schrijver. In een openhartig interview op YouTube vertelt zij over haar vader en over hoe het was om op te groeien in het huis waar positioneren werd uitgevonden.