Een beeld zegt meer dan 1000 woorden, nu ook voor blinden

De nerd in mij werd blij. Tijdens mijn dagelijkse nieuwsronde stuitte ik op een interessante tech-video. Facebook gebruikt kunstmatige intelligentie om aan blinden afbeeldingen te laten zien. Voor geschreven tekst heeft meneer Braille al jaren geleden een oplossing gevonden: communiceren via het tastzintuig. In een tijd waarin we steeds meer verschuiven van woord naar beeld wordt weinig rekening gehouden met blinden. Wat moet je dan als blinde in een tijd waarin beelden en emoticons de rol van woorden steeds meer overnemen?

Beelden voorlezen
Facebook experimenteert nu met een app die foto’s en afbeeldingen ‘voorleest’ aan blinden. Hoe gaat dit in zijn werk? De app beschrijft de foto in zo min mogelijk woorden. Drie woorden vertellen wat er te zien is op de afbeelding, zoals ‘blauw’, ‘boom’, en ‘gras’ en voegt daaraan het aantal ‘likes’ toe. Een computergestuurde stem, emotieloos, feitelijk. Toch zijn de reacties van de luisteraars ontroerend: “Slechts drie woorden geven mij details die ik normaal niet kan zien”.

Het zet me aan het denken over taalontwikkeling. Van rotstekeningen naar woorden en weer terug naar beelden? En zijn woorden en letters ook niet gewoon afbeeldingen die we als een puzzel gebruiken en interpreteren? De Morse-code hebben we natuurlijk ook nog. Via beelden gaan we in deze tijd naar emoticons die de emotionele laag van een tekst dragen. Zal ik mijn volgende blog eens schrijven met emoticons? Ik weet bijna zeker dat de lezer volledig zal begrijpen wat ik bedoel. Of lezer…beter gezegd: kijker. Triest als je bedenkt dat beeldcommunicatie blinden volledig buitensluit. Daarom werd ik dus blij van het nieuws van Facebook. En de echte nerds weten ongetwijfeld allang dat dit mogelijk is en ontwikkeld wordt. Maar voor mij is het prachtig nieuws voor vandaag.

Voicicons
De app doet me ook denken aan de 1 aprilgrap van Dedicon die zoveel positieve reacties opriep. Emoticons die te beluisteren zijn voor blinden, oftewel Voicicons. Alternatieve leesvormen die andere zintuigen gebruiken dan zicht of tast. Lezen zonder ogen en toch met gevoel. En niet met de computergestuurde stem van Facebook – hoe mooi dergelijke initiatieven ook zijn.

Maar hoe ontwikkelt dit zich nu verder voor film en video? Hoe ‘lezen’ blinden een vlog of kijken zij tv? Geschreven tekst en beeld lijkt me een grotere uitdaging, toch kan ik me voorstellen dat het bij een vlog ook erg fijn is als er emotie en meer verbeelding wordt toegevoegd door beschrijvende teksten. Blijft bij mij de vraag: hoe kunnen wij leren van andere communicatievormen om onze boodschap over te brengen en meer mensen te bereiken? Het prikkelt de creativiteit, het verrast en inspireert en volgens mij zijn de opties legio. Misschien moet ik tekst en fotografie maar eens een tijdje loslaten en kijken hoe mijn klanten de boodschap kunnen overbrengen via andere mogelijkheden. Ik zou bijna terug gaan naar rooksignalen – maar dan wel in de vorm van emoticons.