Ben jij een PR-specialist of PR-generalist?

Het Leven… Avonden lang kan ik over dit thema praten. “Ben ik goed bezig”, “zit ik op de goede weg”, “is dit alles?”, “what’s next?” Ik kan er geen genoeg van krijgen. Lekker met vrienden, vriendinnen en familie filosoferen over het leven. Toch kan het me soms ook frustreren. Neem nou de blogpost van Greg McKeown: ‘The #1 career mistake capable people make’. Een pakkende titel die mijn aandacht gelijk trok. Nieuwsgierig dat ik ben, wil ik toch wel weten wat dan de meest voorkomende fout is. Want ja ook carrièrevragen komen natuurlijk aan bod als we het hebben over het leven en het zou toch zonde zijn als ook ik die fout maak.

Van alles een beetje
De nummer 1 gemaakte fout bij bekwame mensen volgens Greg is dat hij/zij zoveel goede dingen in zoveel verschillende werkterreinen heeft gedaan dat het moeilijk is om te zien wat iemand onderscheidt van de rest. Daar zit natuurlijk wel wat in. Klinkt als: “Van alles een beetje, maar nergens echt heel goed in zijn”. Ik herkende ook best veel uit het artikel. Kijk nou naar mijn masters: Nieuwe Media en Journalistiek en Interculturele Communicatie – Spaans. Best breed, of niet soms? Natuurlijk kun je zeggen dat de kapstok Communicatie is en Spaans m’n specialisatie, maar is dat ook niet mega breed?!

Volgens McKeown houden mensen die deze ‘fout’ hebben gemaakt een gevoel van uitputting over doordat ze te vaak ‘Ja’ hebben gezegd tegen van alles en nog wat. Maar ook een gevoel van onrust, dat niet alles uit hen gehaald wordt. Volgens Greg is het best makkelijk om in deze situatie terecht te komen:

Stap 1: Bekwame mensen zijn ambitieus en voor hen is succes een drijfveer;
Stap 2: Andere mensen zien hoe deskundig ze zijn en geven hen toewijzingen;
Stap 3: Bekwame mensen krijgen een reputatie als “Ga naar” mensen. Ze worden de “goede oude die er altijd voor je is wanneer je hem/haar nodig hebt”. Dit is positief, tenzij of totdat…
Stap 4: Bekwame mensen realiseren uiteindelijk veel projecten met succes, maar verliezen daardoor de focus op wat eigenlijk hun grootste of beste bijdrage had kunnen zijn. Dit punt beschrijft Greg als het snijpunt van talent, passie en de markt waarin ze zich bevinden. Uiteindelijk verliezen op dit laatste punt zowel de werknemers als werkgevers.

Praktijk
Greg’s blogpost deed mij heel erg denken aan het verhaal van Chris Anderson – ‘The Long Tail’. Over het oneindige vindbaar op het wereldwijde web. Hoe val je dan nog op? Juist ja, door je te specialiseren en dus in niches te gaan werken. Want zoals de theorie van Chris Anderson luidt: producten die maar weinig afnemers hebben of waar weinig vraag naar is, kunnen gezamenlijk een groter deel innemen van de markt dan de grote ‘hits’ in de industrie. Zolang de winkel of het distributiekanaal maar groot genoeg is. Een perfect voorbeeld hiervan zijn de webshops van Coolblue. Specialist op het gebied van alles dat eindigt op … store.nl of …shop.nl.

PR-focus
Om dus niet in deze valkuil te vallen is het volgens Greg verstandig je te focussen op wat nou echt je specialiteiten zijn of zoals hij zegt: zoek uit wat jouw ‘highest point of contribution’ is. Ondanks het feit dat je tegenwoordig voor veel banen in staat moet zijn veel van alles te kunnen en te doen. Mijn belangrijkste les hieruit is om vooral te focussen op iets dat mij onderscheidend kan maken ten opzichte van de rest. Dan pas is de kans groter dat ik opval en écht succes heb! De vraag die ik mezelf nu afvraag is: Wil ik meer leren van verschillende branches? Bij Coopr werken nu voornamelijk met klanten in de hoek van travel, IT, lifestyle en bancaire sector. Of wil ik juist vakinhoudelijk meer leren? Dus  mediarelaties, social, content, interne communicatie. Hmm… Je ziet, die ‘fout’ van generalist is inderdaad snel gemaakt want ik neig toch al snel te zeggen dat je soms juist van waarde bent als generalist. Het kan toch best een combinatie van zijn? Moeilijk! Voor nu blijft het vooral werken aan dat ene specifieke (voor mij nog onbekende) ‘highest point of contribution’.